HISTORIA SZPITALA

Pierwsze łóżka szpitalne (przy ul. Stanisława Staszica 16) powstały najprawdopodobniej w pomieszczeniach Klasztoru Karmelitanek w 1834 roku (wówczas ulica Początkowska). Opiekę nad chorymi sprawowały Siostry Miłosierdzia "Św. Wincentego á Paulo" zwane przez ludność "Szarytkami". Na przełomie XIX i XX wieku powstała w Szpitalu aseptyczna sala operacyjna, spełniająca wszystkie ówczesne wymogi. W 1907 roku zamontowano pierwszy aparat RTG i powstała pracownia rentgenodiagnostyki.

W 1926 roku Szpital uzyskał Statut, w myśl postanowień którego otrzymał nazwę "Szpital Św. Wincentego á Paulo w Lublinie". Na czele Rady Fundacji stanął wojewoda lubelski a bezpośredni nadzór nad jej pracą sprawował Minister Spraw Wewnętrznych. 

Dzięki energicznemu działaniu Rady Fundacji w 1927 roku powstał nowy 3 piętrowy pawilon na około 100 łóżek z przeznaczeniem na oddział położniczy i ginekologii operacyjnej z nowoczesną salą porodową i drugą aseptyczna salą operacyjną. Powstała parowa kuchnia szpitalna oraz pralnia mechaniczna.

W 1928 roku Szpital dysponował 207 łóżkami a prowadzone intensywne prace budowlane umożliwiły uruchomienie w 1935 roku nowych 120 łóżek.

W okresie okupacji Szpital administrowany był przez lekarzy niemieckich i liczył 519 łóżek. 

W listopadzie 1944 roku na bazie oddziałów szpitalnych utworzono pierwsze kliniki i od tego momentu do dnia dzisiejszego Szpitala pełni rolę Szpitala Akademickiego. Pierwszymi klinikami były Klinika Chorób Wewnętrznych i Chirurgii.
Dzięki staraniom władz Uniwersytetu i Wydziału Lekarskiego jeszcze w 1944 roku rozpoczęły funkcjonowanie Kliniki Laryngologii, Okulistyki i Neurologii oraz Zakłady Radiologii i Anatomii Patologicznej. Wiosną 1945 roku rozpoczyna działalność Klinika Ginekologiczno-Położnicza oraz Klinika Chorób Skórnych i Wenerycznych.
W maju 1950 roku zostaje przekazany w całości w skład Szpitala Klinicznego nr 1 Szpital Św. Józefa. W 1954 roku władze miasta przekazują budynek przy ul. Chmielnej 1 dla potrzeb Kliniki Okulistyki.
W tym samym roku Minister Zdrowia tworzy przy ul. Staszica 11 Państwowy Szpital Kliniczny nr 3, przemianowany w 1970 na Instytut Pediatrii Akademii Medycznej w Lublinie a od lipca 1974 włączony w strukturę PSK Nr 1. W 1979 roku oddano do użytku nowy gmach budowany dla Kliniki Okulistyki przy ul. Chmielnej 1.

W wyniku wymienionych działań Państwowy Szpital Kliniczny nr 1 stał się ogromną jednostką lecznictwa specjalistycznego liczącą wówczas 1.085 łóżek.

W 1987 roku Klinika Chirurgii Naczyń a w 1988 Klinika Neurochirurgii zostają przeniesione do PSK nr 4. W ich miejsce utworzona została Klinika Rozrodczości i Andrologii oraz Oddział Intensywnej Terapii dla dorosłych.

W latach 1995/97 kliniki dziecięce zostały przeniesione do Dziecięcego Szpitala Kliniczego. 

Od roku 1998 w strukturę Szpitala została włączona Klinika Chirurgii Naczyń i Klinika Psychiatrii.

Wojewoda lubelski przekazał fragment parku wraz z pawilonem przy ul. Abramowickiej 2, w którym mieści się Klinika Psychiatrii. Rozpoczęły się intensywne prace remontowo-budowlane budynku F z przeznaczeniem na nowoczesny ośrodek chirurgii naczyń.

Dnia 1 stycznia 1999 roku Szpital uzyskał Status Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego.